گل یاس

​به این نتیجه رسیده ام که بهشت در دسترس ماست 
اما عده ای حبابی ساخته و در آن از نفس ناپاک خود دمیده اند و ما را در آن حباب آلوده حبس کرده اند

چون فضا آلوده شده ما نمیتونیم بهشت خدا رو لمس بکنیم
باورم اینه که اگر بشکنیم این حباب را در میان چشمه زمزم معرفت و ایمان شیرجه می زنیم و می تونیم تا به ابد غواص اقیانوس بی کران معرفت الهی باشیم
ما دچار کدورتیم که برامون ایجاد کردند 
خدا کند باران لطفش ببارد و شستشو دهد همه این کدورتها رو
دلهای ما محتاج شستشو است تا خلقتی دوباره به تن گیرد!